Retinal Detachment
ENGLISH
The eye works like a camera. It has two parts, a lens and a film. The film layer lines the back wall of the eyes and is called the retina. There is a gel called the vitreous which fills the back of the eye and is firmly attached to the retina at birth. With age, the vitreous liquifies and separates from the back of the eye as a normal part of aging called posterior vitreous detachment.
During this separation process, the gel can pull on the retina at tight attachments and cause a small piece of retina to tear. This is called a retinal tear. The gel remains very firmly adherent to one edge of the retinal tear. The firm adhesion of the gel to the tear promotes fluid entering under the retina through the tear and leads to retina detaching from the wall of the eye. This is called a retinal detachment which causes vision loss in the area detached. With time, more and more of the retina can detach. Symptoms of retinal detachment include seeing a curtain or shadow in part of the vision or the entire vision. This is commonly preceded by spots or floaters in the vision and arc shaped flashes of light.
Depending on the extent of retinal detachment, duration of the retinal detachment, the number of retinal tears noted by your retina specialist, and other factors, a customized outpatient surgery may be recommended to you. Following are the different surgical options for retinal detachment.
Vitrectomy surgery is commonly performed under local anesthesia. The retina specialist places 3 small ports that are approximately one half (0.5) millimeters in thickness through the white of the eye and into the vitreous cavity. Fluid is infused into the eye while the vitreous (gel) is removed. The retina specialist then drains the fluid so that the retina returns to the wall. Laser treatment is then performed to the retinal tear. The fluid in the eye is then replaced with a self-absorbing gas bubble or oil bubble. An eye patch and eye shield are placed on the eye. The purpose of the bubble is to keep the retina in place while the laser heals the tear. The patient is asked to maintain a face down or side position for 1-2 weeks depending on the tear location. The most important action patients may take to increase their chance of successful repair is to follow the positioning requirements strictly. There are two different types of self-absorbing gas: SF6 and C3F8. SF6 typically lasts approximately 3-4 weeks and C3F8 approximately 6-8 weeks. Patients may not travel to high altitudes or fly when they have a gas bubble in their eye as the gas expands at high altitudes causing high eye pressure and blindness. Also, if general anesthesia is required for any reason during postoperative period, notify your retina specialist, as certain gases are to be avoided as they may interact with the gas inside the eye. Keep the green bracelet on as a reminder to others. If silicone oil is used, then the oil will require a second surgery to remove approximately 6 months later.
Scleral buckle surgery is an outpatient surgery where a silicone belt is placed around the eyeball to push the eyeball inwards to support the retina. This may be performed by itself or in combination with vitrectomy as above.
Pneumatic retinopexy is an office based surgery where a gas bubble is injected in the vitreous and patient is asked to position to allow the gas bubble to treat the retinal detachment. This is followed by laser or freezing treatment to the retinal tear.
The success rate of surgery is usually 85-95% and varies from person to person. If one surgery fails, a second surgery may be required.
This surgery is generally considered to be safe and effective. However, all surgeries have some associated risk. Your retina specialist believes the benefits outweigh the risks. Risks include the following. Patients who have not already undergone cataract surgery will experience a worsening of cataracts. Patients who are 50 years or older have a 90% chance of requiring cataract surgery within 2 years of vitrectomy. There is less than a 1% chance of developing a retinal detachment following surgery. Signs of a retinal detachment include the sudden onset of new flashing lights, many new floaters, or see a new dark curtain in a previously clear area of vision. Patients experiencing these symptoms should reach out to their retina specialist promptly. There is an approximately 1in 5000 chance of developing an eye infection following vitrectomy surgery. Patients may decrease their risk of developing this condition by avoiding touching, rubbing, or allowing water to enter the eye for at least one week. The sudden onset of severe eye redness, decreased vision, and severe sensitivity to light may be the sign of an eye infection. Patients experiencing these symptoms should reach out to their retina specialist promptly.
CHINESE
眼睛的工作原理就像照相机。它由两部分组成：晶状体和薄膜。薄膜层位于眼球后壁，称为视网膜。眼球后部充满一种称为玻璃体的凝胶，出生时牢牢附着在视网膜上。随着年龄的增长，玻璃体液化并与眼球后部分离，这是衰老的正常现象，称为玻璃体后脱离。
在此分离过程中，凝胶会在紧密连接处拉动视网膜，导致一小块视网膜撕裂。这称为视网膜撕裂。凝胶非常牢固地粘附在视网膜撕裂的一侧。凝胶与撕裂的牢固粘附促使液体通过撕裂进入视网膜下方，导致视网膜脱离眼球壁。这称为视网膜脱离，会导致脱离区域的视力丧失。随着时间的推移，越来越多的视网膜会脱落。视网膜脱离的症状包括视野的一部分或整个视野中出现幕布或阴影。这通常先于视野中出现斑点或漂浮物以及弧形闪光。
根据视网膜脱离的程度、视网膜脱离的持续时间、视网膜专家指出的视网膜撕裂数量以及其他因素，可能会建议您进行定制的门诊手术。以下是视网膜脱离的不同手术选择。
玻璃体切除术通常在局部麻醉下进行。视网膜专家在眼白中放置 3 个厚度约为半 (0.5) 毫米的小端口，进入玻璃体腔。在去除玻璃体（凝胶）的同时，将液体注入眼睛。然后视网膜专家排出液体，使视网膜回到壁上。然后对视网膜撕裂进行激光治疗。然后用自吸收气泡或油泡替换眼中的液体。眼罩和眼罩会戴在眼睛上。气泡的作用是在激光治疗撕裂时保持视网膜原位。根据撕裂的位置，要求患者保持面朝下或侧卧 1-2 周。患者为增加成功修复的机会可能采取的最重要的措施是严格遵守定位要求。有两种不同类型的自吸气体：SF6 和 C3F8。SF6 通常可持续约 3-4 周，C3F8 可持续约 6-8 周。当患者眼中有气泡时，不得前往高海拔地区或乘坐飞机，因为气体在高海拔地区会膨胀，导致眼压升高和失明。此外，如果术后期间因任何原因需要全身麻醉，请通知您的视网膜专家，因为某些气体可能会与眼内气体发生相互作用，因此应避免使用。请佩戴绿色手环以提醒他人。如果使用硅油，则大约 6 个月后需要进行第二次手术才能取出硅油。
巩膜扣带术是一种门诊手术，在眼球周围放置硅胶带，将眼球向内推以支撑视网膜。这可以单独进行，也可以与上述玻璃体切除术结合进行。
气动视网膜固定术是一种门诊手术，在玻璃体中注入气泡，并要求患者摆好姿势，让气泡治疗视网膜脱离。随后对视网膜裂孔进行激光或冷冻治疗。
手术成功率通常为 85-95%，因人而异。如果一次手术失败，可能需要进行第二次手术。
这种手术通常被认为是安全有效的。但是，所有手术都存在一些相关风险。您的视网膜专家认为其好处大于风险。风险包括以下内容。尚未接受白内障手术的患者将经历白内障恶化。 50 岁或以上的患者在玻璃体切除术后 2 年内有 90% 的可能性需要接受白内障手术。手术后发生视网膜脱离的可能性不到 1%。视网膜脱离的症状包括突然出现新的闪光、许多新的漂浮物或在原本清晰的视野区域看到新的黑幕。出现这些症状的患者应立即联系视网膜专家。玻璃体切除术后发生眼部感染的可能性约为 1/5000。患者可通过至少一周内避免触摸、揉搓或让水进入眼睛来降低发生这种疾病的风险。突然出现严重的眼睛发红、视力下降和对光的严重敏感可能是眼部感染的征兆。出现这些症状的患者应立即联系视网膜专家。
HINDI
आँख एक कैमरे की तरह काम करती है। इसके दो हिस्से होते हैं, एक लेंस और एक फिल्म। फिल्म की परत आँखों की पिछली दीवार को लाइन करती है और इसे रेटिना कहा जाता है। एक जेल होता है जिसे विट्रीयस कहा जाता है जो आँख के पिछले हिस्से को भरता है और जन्म के समय रेटिना से मजबूती से जुड़ा होता है। उम्र के साथ, विट्रीयस तरल हो जाता है और आँख के पिछले हिस्से से उम्र बढ़ने के एक सामान्य हिस्से के रूप में अलग हो जाता है जिसे पोस्टीरियर विट्रीयस डिटैचमेंट कहा जाता है। इस पृथक्करण प्रक्रिया के दौरान, जेल रेटिना को कसकर जोड़ सकता है और रेटिना के एक छोटे टुकड़े को फाड़ सकता है। इसे रेटिना टियर कहा जाता है। जेल रेटिना के आंसू के एक किनारे से बहुत मजबूती से चिपका रहता है। आंसू से जेल का मजबूत आसंजन आंसू के माध्यम से रेटिना के नीचे प्रवेश करने वाले द्रव को बढ़ावा देता है रेटिना के अलग होने के लक्षणों में दृष्टि के एक हिस्से या पूरी दृष्टि में पर्दा या छाया दिखना शामिल है। यह आमतौर पर दृष्टि में धब्बे या फ्लोटर्स और प्रकाश की चाप के आकार की चमक से पहले होता है। रेटिना के अलग होने की सीमा, रेटिना के अलग होने की अवधि, आपके रेटिना विशेषज्ञ द्वारा नोट किए गए रेटिना के आंसुओं की संख्या और अन्य कारकों के आधार पर, आपको एक कस्टमाइज्ड आउटपेशेंट सर्जरी की सलाह दी जा सकती है। रेटिना के अलग होने के लिए अलग-अलग सर्जिकल विकल्प निम्नलिखित हैं। विट्रेक्टोमी सर्जरी आमतौर पर स्थानीय एनेस्थीसिया के तहत की जाती है। रेटिना विशेषज्ञ 3 छोटे पोर्ट लगाते हैं जो लगभग आधे (0.5) मिलीमीटर मोटे होते हैं और आंख के सफेद भाग से होते हुए विट्रीस कैविटी में जाते हैं। तरल पदार्थ को आंख में डाला जाता है जबकि विट्रीस (जेल) को हटा दिया जाता है। फिर रेटिना विशेषज्ञ तरल पदार्थ को निकाल देता है ताकि रेटिना दीवार पर वापस आ जाए। फिर रेटिना के फटने पर लेजर उपचार किया जाता है। फिर आंख में मौजूद तरल पदार्थ को एक स्व-अवशोषित गैस बुलबुले या तेल बुलबुले से बदल दिया जाता है। आंख पर एक आई पैच और आई शील्ड लगाई जाती है। बुलबुले का उद्देश्य रेटिना को अपनी जगह पर रखना है जबकि लेजर आंसू को ठीक करता है। आंसू के स्थान के आधार पर रोगी को 1-2 सप्ताह तक चेहरा नीचे या बगल की स्थिति में रखने के लिए कहा जाता है। सफल मरम्मत की संभावना बढ़ाने के लिए रोगी जो सबसे महत्वपूर्ण कार्य कर सकते हैं, वह है स्थिति की आवश्यकताओं का सख्ती से पालन करना। स्व-अवशोषित गैस के दो अलग-अलग प्रकार हैं: SF6 और C3F8। SF6 आमतौर पर लगभग 3-4 सप्ताह और C3F8 लगभग 6-8 सप्ताह तक रहता है। जब मरीज की आंख में गैस का बुलबुला हो तो उसे उच्च ऊंचाई पर यात्रा नहीं करनी चाहिए या उड़ान नहीं भरनी चाहिए क्योंकि उच्च ऊंचाई पर गैस फैलती है जिससे आंखों पर दबाव बढ़ जाता है और अंधापन हो सकता है। इसके अलावा, यदि पोस्टऑपरेटिव अवधि के दौरान किसी भी कारण से सामान्य एनेस्थीसिया की आवश्यकता होती है, तो अपने रेटिना विशेषज्ञ को सूचित करें, क्योंकि कुछ गैसों से बचना चाहिए क्योंकि वे आंख के अंदर गैस के साथ प्रतिक्रिया कर सकती हैं। दूसरों को याद दिलाने के लिए हरे रंग का ब्रेसलेट पहने रखें। यदि सिलिकॉन तेल का उपयोग किया जाता है, तो तेल को लगभग 6 महीने बाद निकालने के लिए दूसरी सर्जरी की आवश्यकता होगी। स्क्लेरल बकल सर्जरी एक आउटपेशेंट सर्जरी है, जिसमें रेटिना को सहारा देने के लिए नेत्रगोलक को अंदर की ओर धकेलने के लिए नेत्रगोलक के चारों ओर एक सिलिकॉन बेल्ट लगाई जाती है। यह अकेले या ऊपर बताए अनुसार विट्रेक्टोमी के साथ संयोजन में किया जा सकता है। न्यूमेटिक रेटिनोपेक्सी एक ऑफिस आधारित सर्जरी है, जिसमें विट्रीयस में एक गैस बुलबुला इंजेक्ट किया जाता है और रोगी को गैस बुलबुले को रेटिना डिटेचमेंट का इलाज करने की अनुमति देने के लिए स्थिति में आने के लिए कहा जाता है। इसके बाद रेटिना टियर के लिए लेजर या फ्रीजिंग उपचार किया जाता है। सर्जरी की सफलता दर आमतौर पर 85-95% होती है और यह व्यक्ति दर व्यक्ति अलग-अलग होती है। यदि एक सर्जरी विफल हो जाती है, तो दूसरी सर्जरी की आवश्यकता हो सकती है। इस सर्जरी को आम तौर पर सुरक्षित और प्रभावी माना जाता है। हालाँकि, सभी सर्जरी से कुछ जोखिम जुड़े होते हैं। आपके रेटिना विशेषज्ञ का मानना है कि लाभ जोखिमों से अधिक हैं। जोखिमों में निम्नलिखित शामिल हैं। जिन रोगियों ने पहले से मोतियाबिंद सर्जरी नहीं करवाई है, उन्हें मोतियाबिंद की स्थिति बिगड़ने का अनुभव होगा। 50 वर्ष या उससे अधिक उम्र के रोगियों में विट्रेक्टोमी के 2 साल के भीतर मोतियाबिंद सर्जरी की आवश्यकता होने की 90% संभावना होती है। सर्जरी के बाद रेटिना के अलग होने की संभावना 1% से भी कम होती है। रेटिना के अलग होने के लक्षणों में अचानक नई चमकती रोशनी, कई नए फ्लोटर्स या पहले से साफ दृष्टि वाले क्षेत्र में एक नया काला पर्दा दिखाई देना शामिल है। इन लक्षणों का अनुभव करने वाले मरीजों को तुरंत अपने रेटिना विशेषज्ञ से संपर्क करना चाहिए। विट्रेक्टोमी सर्जरी के बाद आंखों में संक्रमण होने की संभावना लगभग 5000 में से 1 होती है। मरीज कम से कम एक सप्ताह तक आंखों को छूने, रगड़ने या पानी को अंदर जाने से रोककर इस स्थिति के विकसित होने के जोखिम को कम कर सकते हैं। अचानक आंखों में गंभीर लालिमा, दृष्टि में कमी और प्रकाश के प्रति गंभीर संवेदनशीलता आंखों में संक्रमण का संकेत हो सकता है। इन लक्षणों का अनुभव करने वाले मरीजों को तुरंत अपने रेटिना विशेषज्ञ से संपर्क करना चाहिए।
SPANISH
El ojo funciona como una cámara. Tiene dos partes, una lente y una película. La capa de película recubre la pared posterior de los ojos y se llama retina. Hay un gel llamado vítreo que llena la parte posterior del ojo y está firmemente adherido a la retina al nacer. Con la edad, el vítreo se vuelve líquido y se separa de la parte posterior del ojo como una parte normal del envejecimiento llamada desprendimiento del vítreo posterior.
Durante este proceso de separación, el gel puede tirar de la retina en las uniones estrechas y hacer que se desgarre un pequeño trozo de retina. Esto se llama desgarro de retina. El gel permanece muy firmemente adherido a un borde del desgarro de retina. La firme adhesión del gel al desgarro promueve la entrada de líquido debajo de la retina a través del desgarro y hace que la retina se desprenda de la pared del ojo. Esto se llama desprendimiento de retina que causa pérdida de visión en el área desprendida. Con el tiempo, cada vez se puede desprender más retina. Los síntomas del desprendimiento de retina incluyen ver una cortina o sombra en parte de la visión o en toda la visión. Esto suele ir precedido de manchas o flotadores en la visión y destellos de luz en forma de arco.
Según la extensión del desprendimiento de retina, la duración del desprendimiento de retina, la cantidad de desgarros de retina observados por su especialista en retina y otros factores, es posible que le recomienden una cirugía ambulatoria personalizada. A continuación, se detallan las diferentes opciones quirúrgicas para el desprendimiento de retina.
La cirugía de vitrectomía se realiza habitualmente con anestesia local. El especialista en retina coloca 3 pequeños puertos de aproximadamente medio milímetro (0,5) de espesor a través de la parte blanca del ojo y dentro de la cavidad vítrea. Se infunde líquido en el ojo mientras se extrae el vítreo (gel). Luego, el especialista en retina drena el líquido para que la retina vuelva a la pared. Luego, se realiza un tratamiento con láser en el desgarro de retina. Luego, el líquido del ojo se reemplaza con una burbuja de gas o aceite autoabsorbente. Se coloca un parche y un protector ocular en el ojo. El propósito de la burbuja es mantener la retina en su lugar mientras el láser cura el desgarro. Se le pide al paciente que se mantenga boca abajo o de lado durante 1 a 2 semanas, según la ubicación del desgarro. La acción más importante que pueden tomar los pacientes para aumentar sus posibilidades de una reparación exitosa es seguir estrictamente los requisitos de posicionamiento. Hay dos tipos diferentes de gas autoabsorbente: SF6 y C3F8. El SF6 suele durar aproximadamente de 3 a 4 semanas y el C3F8 aproximadamente de 6 a 8 semanas. Los pacientes no pueden viajar a grandes altitudes ni volar cuando tienen una burbuja de gas en el ojo, ya que el gas se expande a grandes altitudes y causa presión ocular alta y ceguera. Además, si se requiere anestesia general por cualquier motivo durante el período posoperatorio, notifique a su especialista en retina, ya que se deben evitar ciertos gases que pueden interactuar con el gas dentro del ojo. Mantenga la pulsera verde puesta como recordatorio para los demás. Si se usa aceite de silicona, será necesario realizar una segunda cirugía para retirar el aceite aproximadamente 6 meses después.
La cirugía de hebilla escleral es una cirugía ambulatoria en la que se coloca un cinturón de silicona alrededor del globo ocular para empujarlo hacia adentro y sostener la retina. Esta operación se puede realizar sola o en combinación con una vitrectomía, como se indicó anteriormente.
La retinopexia neumática es una cirugía que se realiza en el consultorio, en la que se inyecta una burbuja de gas en el vítreo y se le pide al paciente que se coloque en una posición que permita que la burbuja de gas trate el desprendimiento de retina. A continuación, se realiza un tratamiento con láser o congelación del desgarro de retina.
La tasa de éxito de la cirugía suele ser del 85-95 % y varía de persona a persona. Si una cirugía falla, puede ser necesaria una segunda cirugía.
En general, se considera que esta cirugía es segura y eficaz. Sin embargo, todas las cirugías tienen algún riesgo asociado. Su especialista en retina cree que los beneficios superan los riesgos. Los riesgos incluyen los siguientes. Los pacientes que aún no se han sometido a una cirugía de cataratas experimentarán un empeoramiento de las cataratas. Los pacientes de 50 años o más tienen un 90 % de probabilidades de necesitar una cirugía de cataratas dentro de los 2 años posteriores a la vitrectomía. Hay menos de un 1 % de probabilidades de desarrollar un desprendimiento de retina después de la cirugía. Los signos de desprendimiento de retina incluyen la aparición repentina de luces intermitentes, la aparición de muchos cuerpos flotantes nuevos o la visión de una cortina oscura en un área de visión previamente clara. Los pacientes que experimenten estos síntomas deben comunicarse con su especialista en retina de inmediato. Existe una probabilidad de aproximadamente 1 en 5000 de desarrollar una infección ocular después de una cirugía de vitrectomía. Los pacientes pueden reducir el riesgo de desarrollar esta afección evitando tocar, frotar o permitir que entre agua en el ojo durante al menos una semana. La aparición repentina de enrojecimiento ocular intenso, disminución de la visión y sensibilidad grave a la luz puede ser signo de una infección ocular. Los pacientes que experimenten estos síntomas deben comunicarse con su especialista en retina de inmediato.
TAGALOG
Ang mata ay gumagana tulad ng isang kamera. Mayroon itong dalawang bahagi, isang lens at isang pelikula. Ang layer ng pelikula ay nakalinya sa likod na dingding ng mga mata at tinatawag na retina. May gel na tinatawag na vitreous na pumupuno sa likod ng mata at mahigpit na nakakabit sa retina sa pagsilang. Sa pagtanda, ang vitreous ay natunaw at humihiwalay sa likod ng mata bilang isang normal na bahagi ng pagtanda na tinatawag na posterior vitreous detachment.
Sa proseso ng paghihiwalay na ito, maaaring hilahin ng gel ang retina sa mahigpit na pagkakadikit at maging sanhi ng pagkapunit ng maliit na piraso ng retina. Ito ay tinatawag na retinal tear. Ang gel ay nananatiling napakahigpit na nakadikit sa isang gilid ng retinal tear. Ang matatag na pagdirikit ng gel sa luha ay nagtataguyod ng pagpasok ng likido sa ilalim ng retina sa pamamagitan ng luha at humahantong sa pagtanggal ng retina mula sa dingding ng mata. Ito ay tinatawag na retinal detachment na nagiging sanhi ng pagkawala ng paningin sa lugar na hiwalay. Sa paglipas ng panahon, parami nang parami ang retina na maaaring matanggal. Kasama sa mga sintomas ng retinal detachment ang pagkakita ng kurtina o anino sa bahagi ng paningin o sa buong paningin. Ito ay karaniwang nauunahan ng mga spot o floaters sa paningin at hugis arc na mga kislap ng liwanag.
Depende sa lawak ng retinal detachment, tagal ng retinal detachment, ang bilang ng retinal tears na napansin ng iyong retina specialist, at iba pang mga salik, maaaring magrekomenda sa iyo ng customized na outpatient na operasyon. Ang mga sumusunod ay ang iba’t ibang opsyon sa pag-opera para sa retinal detachment.
Ang vitrectomy surgery ay karaniwang ginagawa sa ilalim ng local anesthesia. Ang retina specialist ay naglalagay ng 3 maliit na port na humigit-kumulang kalahating (0.5) milimetro ang kapal sa pamamagitan ng puti ng mata at sa vitreous cavity. Ang likido ay ipinapasok sa mata habang ang vitreous (gel) ay inaalis. Pagkatapos ay inaalis ng retina specialist ang likido upang ang retina ay bumalik sa dingding. Pagkatapos ay isinasagawa ang laser treatment sa retinal tear. Ang likido sa mata ay pinapalitan ng isang self-absorbing gas bubble o oil bubble. Nilagyan ng eye patch at eye shield ang mata. Ang layunin ng bubble ay panatilihin ang retina sa lugar habang pinapagaling ng laser ang luha. Ang pasyente ay hinihiling na panatilihin ang mukha pababa o nakatagilid na posisyon sa loob ng 1-2 linggo depende sa lokasyon ng pagkapunit. Ang pinakamahalagang aksyon na maaaring gawin ng mga pasyente upang madagdagan ang kanilang pagkakataon na matagumpay na ayusin ay ang mahigpit na pagsunod sa mga kinakailangan sa pagpoposisyon. Mayroong dalawang magkaibang uri ng self-absorbing gas: SF6 at C3F8. Ang SF6 ay karaniwang tumatagal ng humigit-kumulang 3-4 na linggo at ang C3F8 ay humigit-kumulang 6-8 na linggo. Ang mga pasyente ay hindi maaaring maglakbay sa matataas na lugar o lumipad kapag mayroon silang bula ng gas sa kanilang mata habang ang gas ay lumalawak sa matataas na lugar na nagdudulot ng mataas na presyon ng mata at pagkabulag. Gayundin, kung kailangan ng general anesthesia para sa anumang dahilan sa panahon ng postoperative period, ipagbigay-alam sa iyong retina specialist, dahil ang ilang partikular na gas ay dapat iwasan dahil maaaring makipag-ugnayan ang mga ito sa gas sa loob ng mata. Panatilihing nakasuot ang berdeng pulseras bilang paalala sa iba. Kung silicone oil ang ginagamit, ang langis ay mangangailangan ng pangalawang operasyon upang alisin ang humigit-kumulang 6 na buwan mamaya.
Ang scleral buckle surgery ay isang outpatient surgery kung saan inilalagay ang isang silicone belt sa paligid ng eyeball upang itulak ang eyeball papasok upang suportahan ang retina. Ito ay maaaring gawin nang mag-isa o kasama ng vitrectomy tulad ng nasa itaas.
Ang pneumatic retinopexy ay isang operasyon na nakabatay sa opisina kung saan ang isang gas bubble ay tinuturok sa vitreous at ang pasyente ay hinihiling sa posisyon upang payagan ang gas bubble na gamutin ang retinal detachment. Sinusundan ito ng laser o pagyeyelo na paggamot sa retinal tear.
Ang rate ng tagumpay ng operasyon ay karaniwang 85-95% at nag-iiba-iba sa bawat tao. Kung nabigo ang isang operasyon, maaaring kailanganin ang pangalawang operasyon.
Ang operasyong ito ay karaniwang itinuturing na ligtas at epektibo. Gayunpaman, ang lahat ng mga operasyon ay may ilang nauugnay na panganib. Naniniwala ang iyong espesyalista sa retina na ang mga benepisyo ay mas malaki kaysa sa mga panganib. Kasama sa mga panganib ang sumusunod. Ang mga pasyente na hindi pa sumasailalim sa operasyon ng katarata ay makakaranas ng paglala ng katarata. Ang mga pasyente na 50 taong gulang o mas matanda ay may 90% na posibilidad na mangailangan ng operasyon sa katarata sa loob ng 2 taon ng vitrectomy. Mas mababa sa 1% ang posibilidad na magkaroon ng retinal detachment pagkatapos ng operasyon. Ang mga palatandaan ng isang retinal detachment ay kinabibilangan ng biglaang pagsisimula ng mga bagong kumikislap na ilaw, maraming mga bagong floater, o makakita ng bagong madilim na kurtina sa isang dating malinaw na lugar ng paningin. Ang mga pasyente na nakakaranas ng mga sintomas na ito ay dapat makipag-ugnayan kaagad sa kanilang retina specialist. Mayroong humigit-kumulang 1in 5000 na posibilidad na magkaroon ng impeksyon sa mata pagkatapos ng vitrectomy surgery. Maaaring bawasan ng mga pasyente ang kanilang panganib na magkaroon ng kundisyong ito sa pamamagitan ng pag-iwas sa paghawak, pagkuskos, o pagpapahintulot sa tubig na pumasok sa mata nang hindi bababa sa isang linggo. Ang biglaang pagsisimula ng matinding pamumula ng mata, pagbaba ng paningin, at matinding sensitivity sa liwanag ay maaaring senyales ng impeksyon sa mata. Ang mga pasyente na nakakaranas ng mga sintomas na ito ay dapat makipag-ugnayan kaagad sa kanilang retina specialist.
Vietnamese
Mắt hoạt động như một chiếc máy ảnh. Nó có hai phần, thấu kính và phim. Lớp phim lót thành sau của mắt và được gọi là võng mạc. Có một loại gel gọi là dịch kính lấp đầy phía sau mắt và bám chặt vào võng mạc khi mới sinh. Theo tuổi tác, dịch kính hóa lỏng và tách khỏi phía sau mắt như một phần bình thường của quá trình lão hóa được gọi là bong dịch kính sau.
Trong quá trình tách này, gel có thể kéo võng mạc ở những điểm bám chặt và khiến một mảnh võng mạc nhỏ bị rách. Đây được gọi là rách võng mạc. Gel vẫn bám rất chặt vào một mép của vết rách võng mạc. Sự bám dính chặt chẽ của gel vào vết rách thúc đẩy chất lỏng đi vào dưới võng mạc qua vết rách và dẫn đến võng mạc tách khỏi thành mắt. Đây được gọi là bong võng mạc gây mất thị lực ở vùng bị bong. Theo thời gian, ngày càng nhiều võng mạc có thể bong ra. Các triệu chứng của bong võng mạc bao gồm nhìn thấy một bức màn hoặc bóng tối ở một phần tầm nhìn hoặc toàn bộ tầm nhìn. Thông thường, tình trạng này xảy ra trước các đốm hoặc vật thể trôi nổi trong tầm nhìn và các tia sáng hình vòng cung.
Tùy thuộc vào mức độ bong võng mạc, thời gian bong võng mạc, số lượng vết rách võng mạc mà bác sĩ chuyên khoa võng mạc ghi nhận và các yếu tố khác, bác sĩ có thể đề nghị phẫu thuật ngoại trú tùy chỉnh cho bạn. Sau đây là các lựa chọn phẫu thuật khác nhau cho tình trạng bong võng mạc.
Phẫu thuật cắt dịch kính thường được thực hiện dưới gây tê tại chỗ. Bác sĩ chuyên khoa võng mạc sẽ đặt 3 lỗ nhỏ có độ dày khoảng một nửa (0,5) mm qua lòng trắng của mắt và vào khoang dịch kính. Dịch được truyền vào mắt trong khi dịch kính (gel) được lấy ra. Sau đó, bác sĩ chuyên khoa võng mạc sẽ dẫn lưu dịch để võng mạc trở lại thành. Sau đó, điều trị bằng laser được thực hiện đối với vết rách võng mạc. Sau đó, dịch trong mắt được thay thế bằng bong bóng khí hoặc bong bóng dầu tự hấp thụ. Một miếng che mắt và tấm chắn mắt được đặt trên mắt. Mục đích của bong bóng là giữ võng mạc cố định trong khi tia laser chữa lành vết rách. Bệnh nhân được yêu cầu nằm sấp hoặc nằm nghiêng trong 1-2 tuần tùy thuộc vào vị trí rách. Hành động quan trọng nhất mà bệnh nhân có thể thực hiện để tăng cơ hội phục hồi thành công là tuân thủ nghiêm ngặt các yêu cầu về vị trí. Có hai loại khí tự hấp thụ khác nhau: SF6 và C3F8. SF6 thường kéo dài khoảng 3-4 tuần và C3F8 kéo dài khoảng 6-8 tuần. Bệnh nhân không được đi du lịch đến vùng cao hoặc đi máy bay khi có bong bóng khí trong mắt vì khí này sẽ giãn nở ở vùng cao gây ra áp suất mắt cao và mù lòa. Ngoài ra, nếu cần gây mê toàn thân vì bất kỳ lý do gì trong thời gian hậu phẫu, hãy thông báo cho bác sĩ chuyên khoa võng mạc của bạn, vì một số loại khí nhất định phải tránh vì chúng có thể tương tác với khí bên trong mắt. Đeo vòng tay màu xanh lá cây để nhắc nhở những người khác. Nếu sử dụng dầu silicon, thì cần phải phẫu thuật lần thứ hai để loại bỏ dầu sau khoảng 6 tháng.
Phẫu thuật thắt chặt củng mạc là phẫu thuật ngoại trú, trong đó một đai silicon được đặt xung quanh nhãn cầu để đẩy nhãn cầu vào trong để hỗ trợ võng mạc. Phẫu thuật này có thể được thực hiện riêng lẻ hoặc kết hợp với phẫu thuật cắt dịch kính như trên.
Phẫu thuật cố định võng mạc bằng khí là phẫu thuật tại phòng khám, trong đó, một bong bóng khí được tiêm vào dịch kính và bệnh nhân được yêu cầu định vị để bong bóng khí có thể điều trị bong võng mạc. Sau đó, bệnh nhân được điều trị bằng laser hoặc đông lạnh vết rách võng mạc.
Tỷ lệ thành công của phẫu thuật thường là 85-95% và khác nhau tùy từng người. Nếu một ca phẫu thuật không thành công, có thể cần phải phẫu thuật lần thứ hai.
Phẫu thuật này thường được coi là an toàn và hiệu quả. Tuy nhiên, tất cả các ca phẫu thuật đều có một số rủi ro liên quan. Bác sĩ chuyên khoa võng mạc của bạn tin rằng lợi ích lớn hơn rủi ro. Rủi ro bao gồm những điều sau. Bệnh nhân chưa phẫu thuật đục thủy tinh thể sẽ bị đục thủy tinh thể nặng hơn. Bệnh nhân từ 50 tuổi trở lên có 90% khả năng phải phẫu thuật đục thủy tinh thể trong vòng 2 năm sau khi cắt dịch kính. Có ít hơn 1% khả năng bị bong võng mạc sau phẫu thuật. Các dấu hiệu của bong võng mạc bao gồm đột nhiên xuất hiện đèn nhấp nháy mới, nhiều vật thể trôi nổi mới hoặc nhìn thấy một bức màn đen mới ở vùng thị lực trước đây trong. Bệnh nhân gặp các triệu chứng này nên liên hệ ngay với bác sĩ chuyên khoa võng mạc của mình. Có khoảng 1/5000 khả năng phát triển nhiễm trùng mắt sau phẫu thuật cắt dịch kính. Bệnh nhân có thể giảm nguy cơ phát triển tình trạng này bằng cách tránh chạm, chà xát hoặc để nước vào mắt trong ít nhất một tuần. Đỏ mắt nghiêm trọng, giảm thị lực và nhạy cảm nghiêm trọng với ánh sáng đột ngột có thể là dấu hiệu của nhiễm trùng mắt. Bệnh nhân gặp phải các triệu chứng này nên liên hệ ngay với bác sĩ chuyên khoa võng mạc.